در قسمت پایانی فصل اول «کدکست»، سفر خود را در تاریخ جاوااسکریپت به پایان میرسانیم و به دنیای شگفتانگیز و پیچیدهی امروز آن قدم میگذاریم. دیگر داستان فقط دربارهی خود «زبان» نیست، بلکه دربارهی یک «اکوسیستم» غولپیکر است. در این قسمت، به سراغ «جنگ فریمورکها» میرویم و سه غول اصلی این میدان را بررسی میکنیم: انگولار (Angular): محصول گوگل، یک «جعبه ابزار کامل و همهکاره» و ساختاریافته که برای پروژههای عظیم سازمانی طراحی شده است. ریاکت (React): محصول فیسبوک، یک «کتابخانه» سبک و منعطف که با فلسفهی «کامپوننت» (مانند لگو) و نوآوری «Virtual DOM»، ساخت رابطهای کاربری را متحول کرد. ویو (Vue): محصول جامعه متنباز و ساختهی اِوِن یو، یک فریمورک «پیشرونده» که بهترین ویژگیهای انگولار و ریاکت را با سادگی و یادگیری آسان ترکیب میکند. سپس به پشت صحنه میرویم و با «ابزارهای ساخت» (Build Tools) آشنا میشویم؛ ماشینآلات حیاتی که کدهای مدرن ما (تایپاسکریپت، JSX) را برای مرورگرها قابل فهم میکنند. از پادشاه قدیمی یعنی Webpack و پیچیدگیهایش میگوییم تا به نسل جدید و سریع آن یعنی Vite برسیم. در ادامه، چالشهای «اپلیکیشنهای تکصفحهای» (SPA) مانند کندی اولیه و مشکلات SEO را بررسی کرده و راهحل مدرن آن، یعنی «رندرینگ سمت سرور» (SSR) را تشریح میکنیم. میبینیم که چطور «متا-فریمورکهایی» مانند Next.js و Nuxt.js این فرآیند پیچیده را مدیریت کرده و مرز بین فرانتاند و بکاند را کمرنگ میکنند. در نهایت، نگاهی به آینده و مرز بعدی توسعه وب میاندازیم: WebAssembly (Wasm). توضیح میدهیم که چرا Wasm رقیب جاوااسکریپت نیست، بلکه یک «همکار» فوقسریع برای انجام کارهای محاسباتی سنگین است و چگونه این دو با هم آیندهی اپلیکیشنهای تحت وب را شکل میدهند. این قسمت، روایتی از تکامل جاوااسکریپت از یک زبان ساده به یک کهکشان پر از ابزار و نوآوری است.